باید به خودم فشار بیاورم تا تمام لحظه هایی را تجربه کنم که خدا امروز به من بخشیده.

در لحظه نمی توان صرفه جویی کرد،

جایی برای ذخیره لحظات وجود ندارد،

تا سر فرصت و آرامش، برگردیم و از آن ها استفاده کنیم،

اگر از این لحظات لذت نبرم، آن ها را لاجرم و برای همیشه از دست می دهم.

باید لحظات کوچک امروز را بپذیرم، که همه چیز در چرخشند.

تنها بدین گونه می توانم از دردم رها شوم و زندگی ام را باز بسازم.....

برگ گفت: که مرا بفرست که مظهر ایستادگی ام

بید گفت: که مرا بفرست که مظهر ادبم که همیشه سر به زیر دارم

به فکر فرو رفتم و سرم را به زیر انداختم به ناگاه قلبم را دیدم

که بهترین چیز در زندگیم هست

به ناگه فریاد زدم

که قلبم را می فرستم چون

او خود زیباست، مظهرایستادگیست

سربه زیرو با نجابتست

تولدت مبارک .......

راهی برای رفتن

                        نفسی برای بریدن

                                           كوله بارم بر دوش

                                                           مسافر میشوم گاهی...

عشقی برای خواندن

                                بغضی برای شكفتن

                                                        خاطراتم در دست

                                                                       بازیچه میشوم گاهی...

نگاهی در راه

                           اعتمادی پرپر

                                                   پاهایم خسته

                                                                     هوایی میشوم گاهی...

فكرهای كوتاه

                    صبری طولانی

                                           صدایی در باد

                                                                زمستان میشوم گاهی...

روزهای رفته

                       ماه های مانده

                                              تقویم ام بی تاب

                                                                      دلم تنگ  میشود گاهی...

جای پایی سرد

                        رد پایی گنگ

                                           در این سایه ی تنهایی

                                                                           چه بی رنگ میشوم گاهی...

ماه من ، غصه چرا ؟!
آسمان را بنگر ، که هنوز، بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست
گرم وآبي و پر از مهر ، به ما مي خندد !
يا زميني را که، دلش ازسردي شب هاي خزان
نه شکست و نه گرفت !
بلکه از عاطفه لبريز شد و
نفسي از سر اميد کشيد
ودر آغاز بهار ، دشتي از ياس سپيد
زير پاهامان ريخت ،
تا بگويد که هنوز، پر امنيت احساس خداست !
ماه من غصه چرا !؟!
تو مرا داري و من
هر شب و روز ،
آرزويم ، همه خوشبختي توست !
ماه من ! دل به غم دادن و از ياس سخن ها گفتن
کارآن هايي نيست ، که خدا را دارند ...
ماه من ! غم و اندوه ، اگر هم روزي، مثل باران باريد
يا دل شيشه اي ات ، از لب پنجره عشق ، زمين خورد و شکست،
با نگاهت به خدا ، چتر شادي وا کن
وبگو با دل خود ،که خدا هست ، خدا هست !
او هماني است که در تار ترين لحظه شب، راه نوراني اميد
نشانم مي داد ...
او هماني است که هر لحظه دلش مي خواهد ، همه زندگي ام ،
غرق شادي باشد ....
ماه من !
غصه اگر هست ! بگو تا باشد !
معني خوشبختي ،
بودن اندوه است ...!
اين همه غصه و غم ، اين همه شادي و شور
چه بخواهي و چه نه ! ميوه يک باغند
همه را با هم و با عشق بچين ...
ولي از ياد مبر،
پشت هرکوه بلند ، سبزه زاري است پر از ياد خدا
و در آن باز کسي مي خواند ،
که خدا هست ، خدا هست
و چرا غصه ؟ چرا !؟!

من عاشقانه میکنم نگاه بر دو چشم تو

تو تازیانه می زنی به چشم و بر نگاه من

چو آفتاب می شوم دمی که گرم و روشنت کنم

چو ابر تیره می شوی که سد نهی به راه من

خراب تر ازین کسی نمی شود که من شدم

تو هرچه می کنی بکن ، سزات با خدای من

امروز مي خوام برات حرف بزنم

مگه دوست نداشتي برات حرف بزنم؟

چرا ديگه نگاهت نيست که تو چشمام خيره شه؟

فکر نکردم ديگه ممکنه گرگا بيان سراغت. هميشه فکر ميکردم، پيشم ميموني.

چرا رفتي؟

اين سئوال رو، روزي هزار بار از خودم ميپرسم

تو هم پريدي؟ آخه خودم بهت بال پريدن دادم

يه دفعه مثل يه شمع داشتي خاموش مي شدي. يادته دستامو قلاب

کردم دورت تا شعلت جون بگيره؟

پس چرا تو آتيشت منو سوزوندي؟

ديگه با گريه کردنم دلم خالي نميشه

اي خدا، چرا ثابت نمي کني براش؟

من که داشتم زندگيمو ميکردم، پس چرا گذاشتيش سر راهم؟

چرا هر وقت که صدات کردم جوابمو ندادي؟

باشه، ديگه منتظر جواب تو هم نميشم

عزيزم، تا حالا فکرشو کردي، چقدر خوب ميشه که برگردي؟

روز تولد همه ی«6»بهمن یا مبارک

***

 تحفه‌ای یافته نکردم که فدای تو کنم یک سبد عاطفه دارم همه ارزانی تو
تولدت مبارک

***

امشب چه ناز دانه گلی در چمن رسید

گویی بساط عیش مداوم به من رسید

نور ستاره ای در شب تولدت

انگار که فرشته ای از ازل رسید

پیوند من و تو نزدیک است

میدانم قاصدکم تا آن روز سپید باشی  

بازم شادی و بوسه ، گلای سرخ و میخک

میگن کهنه نمی شه تولدت مبارک

تو این روز طلایی تو اومدی به دنیا

و جود پاکت اومد تو جمع خلوت ما

تو تقویما نوشتیم تو این ماه و تو این روز

از اسمون فرستاد خدا یه ماه زیبا

یه کیک خیلی خوش طعم ،با چند تا شمع روشن

یکی به نیت تو یکی از طرف من

الهی که هزارسال همین جشنو بگیریم

به خاطر و جودت به افتخار بودن

تو این روز پر از عشق تو با خنده شکفتی

با یه گریه ی ساده به دنیا بله گفتی

ببین تو اسمونا پر از نور و پرندس

تو قلبا پر عشقه رو لبا پر خندس

تا تو هستی و چشمات بهونه س واسه خوندن

همین شعر و ترانه تو دنیای ما زندس

واسه تولد تو باید دنیا رو اورد

ستاره رو سرت ریخت تو رو تا اسمون برد

اینا یه یادگاری توی خاطره هاته

ولی به شوق امروز می شه کلی قسم خورد

تولدت عزیزم پراز ستاره بارون

پر از باد کنک و شوق ،پر از اینه و شمعدون

الهی که همیشه واسه تبریک امروز

بیان یه عالم عاشق ،بیاد هزار تا مهمون

         روز تولدت شد و نیستم اما کنار تو         

         کاشکی می شد که جونمو هدیه بدم برای تو         

         درسته ما نمیتونیم این روز و پیش هم باشیم         

         بیا بهش تو رویامون رنگ حقیقت بپاشیم         

          میخوام برات تو رویاهام جشن تولد بگیرم        

         از لحظه لحظه های جشن تو خیالم عکس بگیرم        

          من باشم و تو باشی و فرشته های آسمون        

         چراغونی جشنمون، ستاره های کهکشون        

          به جای شمع میخوام برات غمهات و آتیش بزنم        

         هر چی غم و غصه داری یک شبه آتیش بزنم        

          تو غمهات و فوت بکنی منم ستاره بیارم        

         اشک چشاتو پاک کنم نور ستاره بکارم        

          کهکشونو ستاره هاش دریاو موج و ماهیاش         

         بیابونا و برکه هاش بارون و قطره قطره هاش        

          با هفت تا آسمون پر از گلای یاس ومیخک         

         با ل فرشته ها و عشق و اشتیاق و پولک         

         عاشقتو یه قلب بی قرار و کوچک        

         فقط می خوان بهت بگن

  «تولدت مبارک فرشته نازنینم»

جز یاد تو در خاطر من نیست عزیزم / مانند تو عشق با صفا کیست عزیزم

بی یاد تو زندگی مرا نیست عزیزم / در عشق بود نمره ی تو بیست عزیزم 
***
بوی گیسوی تو را نیمه شب آورد نسیم / تازه شد در دل من یاد رفیقان قدیم
***
ای دوست به خدا دوری تو دشوار است / بی تو از گردش ایام دلم بیزار است

 بی تو ای مونس جان، دل ز غمت میسوزد / دل افسرده من طالب یک دیدار است

***
عاقبت در دام می افتیم ما  دام ما ای کاش در کوی تو باد
تیر ما هم از کمانی می رسد  آن کمان ای کاش ابروی تو باد
***
گل عشق تو هستم شبنمم باش دلم دنیای زخمه مرهمم باش
ز درد بی كسی قلبم شكسته تو شهر بی كسی ها همدمم باش
***
این ساحل خسته را تو پیدا کردی این موج نشسته را تو برپا کردی
من خامُش و خسته خفته بودم ای عشق مرداب دل مرا تو دریا کردی
***
  به تو می اندیشم. و از اندیشه ی توست گر که گه گاه به لب ، خنده می آویزد.
خوش به حالم که کسی نتواند ره اندیشه ی تو ، بر دلم بربندد
***
از معنی انتظار یك لحظه بایست دیوانه شدن به خاطرت كافی نیست
یك لحظه بایست و یك جمله بگو تكلیف دلی كه عاشقش كردی چیست؟

طفلی به نام شادی ،دیریست گم شده است

با چشمهای روشن براق

با گیسویی بلند به بالای آرزو

هر کس از او نشانی دارد

ما را کند خبر

این هم نشان ما:

یک سو خلیج فارس

سوی دگر خزر

شفیعی کدکنی